Ik trek de deur achter me dicht en ben er weer klaar voor. Het armbandje om mijn pols checkend zet ik de eerste stappen richting de uitgang van mijn appartementencomplex. Ik neem de lift naar beneden. Een stemmetje in mijn hoofd zegt dat het be-lache-lijk is dat ik dat doe. Ik negeer het. Het is…
Lees meerErgens zullen we het allemaal geleerd hebben, niet praten met vreemden. Je weet tenslotte niet wie het is en wat iemand kan doen. We zijn het niet meer gewend om gewoon een praatje te maken met iemand. In de bus kijken we voor ons of naar onze telefoon en vooral niet naar de persoon die…
Lees meer“Zou het karma zijn?” hoor ik aan de andere kant van de lijn. Ik moet lachen. Een kennis vertelt dat zijn juridische adviseur inmiddels ook aan een hulpverlener toe is. Een kaartenhuis lijkt in elkaar te storten. Ik ken het gevoel en vroeg de kennis of we zo onderhand niet gewend zijn geraakt aan de…
Lees meer