“Zeg, gaat het niet zo goed met je?” hoor ik vragen. “Hoezo, dat dan?” vraag ik. “Nou ik las jouw blog en volgens mij gaat het niet zo goed”. Ik schiet in de lach en realiseer me dat het weer gebeurt. 
Ik zeg “Goh wat heb je dan gelezen in mijn blog”. Ik zie dat als de meest handige manier om hiermee om te gaan. Het verhaal wat daarna volgt is zo totaal anders dan dat wat er in mijn blog staat. In mijn versie, de door mij bedoelde versie. De lezer heeft er heel creatief een totaal eigen verhaal van gemaakt. Leuke wending… zeg ik, maar uhm, die blog, schreef ik een week geleden. Ik blog soms vooruit… En als je mij vandaag vraagt hoe ik me voel, kan dat totaal anders zijn.
Het is grappig dat zo’n verzameling woorden een totaal eigen leven kunnen gaan leiden bij iemand die ze leest. Ik schrijf soms op gevoel over een onderwerp en dan kan dat net iets zijn wat actueel is bij anderen. Dat is precies de bedoeling van deze site. Een woordenreeks delen om daarna de hoop uit te spreken dat mensen daar iets mee kunnen doen. Het werkt… blijkt. Anders kreeg ik deze opmerking niet.
Het is ook grappig dat mensen een verhaal lezen en het eerste wat er daarna gebeurt is de spiegeling aan hun eigen persoon. Als ik een blog schrijf en iemand die mij kent leest deze, dan durf ik er bijna geld op te zetten, dat er minstens een gedachte is waarbij gekeken wordt of het niet heel toevallig over hem/haar gaat. In sommige gevallen klopt het, maar meestal niet.
Om dingen niet persoonlijk te maken is een van de lastigste dingen om te leren. Ergens gaat er toch een triggertje af als je iets leest of hoort en voor je het weet heb je een gevoel erbij of een mening over. En geloof me.. ik ben de eerste die haar lieflijk handje opsteekt als de vraag wordt gesteld ‘wie doet dit”. Ik ben geen haar beter, misschien ben ik nog wel erger… omdat ik eigenlijk weet dat het gebeurt en ik het zou kunnen voorkomen. Maar.. ik heb een excuus.. Ik ben mens! Met alle leermomenten, struikelblokken en op je neus gaan en weer opstaan momenten… Gelukkig maar. Anders zou ik geen materiaal hebben om hier te delen. 
Voor alle lieve mensen die mijn blogs lezen, waarvoor mijn onmeetbare dank… neem het niet persoonlijk… het gaat niet over jou. Het zit vast anders dan je dacht… het is vast een heel ander verhaal.. en als het wel over jou ging, dan was het vast heel goed bedoeld of dan zegt het meer over mij dan over jou. Dus wat je ook doet.. geniet van wat je leest en als je echt twijfelt.. dan vraag het maar eens na..
