Gisteren stond ik op een mobiliteitsmarkt van de gemeente. Wat is dat dan weer? In een tijd waarin mensen in beweging zijn als het om hun baan gaat, biedt de gemeente de ruimte om dit op een prettige manier te doen. Het lijkt bij deze tijd te horen, dat je na een tijdje van functie wisselt. Op zo’n markt staan kraampjes met mogelijkheden. Opleidingen die je kunt volgen, trainingen voor persoonlijke ontwikkeling, vacatures binnen de gemeente worden getoond en… een kraampje met vrijwilligerswerk.
Dat kraampje met vrijwilligerswerk was mijn stekje. De reacties op het kraampje waren verschillend. “Ik kan er niet achter staan”, was een opmerking. “Vrijwilligers doen het werk van mensen die er voorheen voor betaald kregen”. Ik begrijp de stelling wel. Het is ook niet helemaal zoals het zijn moet, maar voor mensen die geen werk hebben, is het wel weer een kans om in de maatschappij bezig te zijn en misschien zelfs een baan te vinden.
“Ik had mezelf voorgenomen dat ik dit absoluut niet ga doen”, zegt een mevrouw die binnenkort met pensioen gaat. Een collega van haar staat naast mij. “Ik hoorde u net praten over met pensioen gaan”, zeg ik tegen hem. “Ik kan me voorstellen dat u denkt dat ouderen rondduwen in een rolstoel nu niet uw droom activiteit is”. De man begint te lachen. Ik had het goed geraden. Natuurlijk sta ik achter het kraampje om ‘mijn’ organisatie te promoten en ik ga ervoor.
“Wist u dat u de kennis die u nu in uw hoofd heeft zou kunnen delen met anderen?” De man kijkt verrast. “Als u een bepaalde expertise heeft, ik noem even belastingen of regelgeving, dat u die zou kunnen overdragen aan vrijwilligers?” “Of dat u mensen zou kunnen helpen met formulieren invullen?” Daar had hij nog nooit over nagedacht.
Kennelijk heeft de term vrijwilligerswerk een uitwerking op mensen. Het lijkt een zweem van ‘bejaardenhuis’ om zich heen te hebben. Vrijwilligerswerk doen betekent bingo’s voor ouderen, rolstoelen duwen en thee drinken met de oudjes. Dat is eigenlijk best jammer, want de vacaturebank van de vrijwilligerscentrale bevat de meest leuke en interessante ‘baantjes’.
Even later tref ik een medewerkster van de gemeente die het prachtig vindt, vrijwilligerswerk. “Tja, maar ja, ik heb een druk leven en misschien als de kinderen groot zijn…”. Ze voelt zich bijna bezwaard. Ik kan het me goed voorstellen. Een werkende moeder, twee kinderen, sociaal leven… die worstelt met haar uren en mag blij zijn als ze af en toe met een vriendin eens even bij kan kletsen. Ik kijk haar aan en zeg: “Weet je, je kunt ook iets bijdragen aan de wereld als je bijvoorbeeld jouw netwerk attendeert op vrijwilliger zijn”. “Als je in jouw omgeving iemand weet die het leuk vindt om bijvoorbeeld bij Stichting Opkikker een dag mee te helpen om een zieke kinderen een onvergetelijke dag te bezorgen, dan tip je die toch…”. Ze kijkt me aan en zegt: “Zo had ik het nog niet bekeken, dat is een goede tip”.
Ondertussen hoor ik mijn collega een bezoekster uitleggen dat je met de afdeling van je werk ook een steentje kunt bijdragen. Waarom niet eens een dagje vrijwilligerswerk doen als teamuitje? Het kan! De organisatie waar ik vrijwilligerswerk doe verzorgt dit. Hoe leuk is het om in plaats van ingewikkelde kwaliteitsonderzoekjes in spelvorm, fiereljeppen, boogschieten of survival trips eens iets totaal anders te gaan doen.
Ik schiet een beetje door in mijn enthousiasme voor vrijwilligerswerk 🙂 Ik hoop dat ik het stoffige beeld ervan een beetje weg heb kunnen nemen gisteren. Ik weet dat het voor mij als werkzoekende een positieve wending in mijn leven heeft gebracht. Ik kom op plekken waar anderen niet zo gauw komen, ik mag dingen doen die ik erg leuk vind en ik draag bij aan de maatschappij. Hoe cool is dat?
Ook op zoek naar een zinvolle toevoeging… kijk eens bij jouw vrijwilligers organisatie op de vacaturebank. Er zijn ook ‘baantjes’ voor een uurtje in de week… Gewoon eens doen…
