Uitdaging gehaald! Volgens Betty nu verkrijgbaar!

17 april 2015. Ik klik op de timer van de website om een uitdaging in te vullen. “Betty het boek is een feit” staat er… over 365 dagen. Dat leek nog een heel eind weg en ik lag er niet wakker van verder. Een paar dagen geleden kroop heel stiekem de spanning omhoog naar mijn nekharen… en die van mijn egootje, natuurlijk! “Er staat nog 2 dagen!” roep ik naar mijn vriend. Het schrijven van een boek is niet de grootste uitdaging, kan ik melden. Mijn creatieve brein gaat aan en voor ik het weet vloeien er hele zinnen op vanuit mijn hoofd naar mijn vingers en op het scherm. De grootste uitdaging zit in het uitgeven van het boek…

“Publiceer eenvoudig uw boek online…” staat er. Als ik doorklik kom ik al gauw de eerste obstakels tegen. Amerikaanse belastingdienst? Uhm? Wil ik die mensen kennen? Ik vind de Nederlandse al best zwaar op de hand… Een formulier lijkt de bevalling van mijn kindje in de weg te staan. Zuchtend alsof ik weeën heb kijk ik over de tafel. Daar zit de vroedman. Waar ik wel eens zucht over zijn eigenschap dingen helemaal uit te zoeken, daar zie ik nu het licht. Natuurlijk duikt hij erin en hij krijgt het voor elkaar. De hobbel is genomen, de Amerikaanse belastingdienst heeft wat ze willen. Een verklaring dat ik geen Amerikaan ben en ze geen belasting hoeven in te houden. Pfieuw.

Er volgen nog meer hobbels. Titels die niet met kleine letters geschreven mogen zijn, formaten van het boeken die niet kloppen of niet verkrijgbaar zijn… “Hoeveel uur denk jij dat je aan het schrijven kwijt bent geweest?” vraagt mijn vriend. “Nou zeker minder dan de uren die jij kwijt was aan het online krijgen van mijn boek” zeg ik lachend.

Als je denkt dat je er dan eindelijk bent… komen er nog wat verrassingen om de hoek zetten. Betalingsmogelijkheden die erg beperkt zijn, het boek wel digitaal maar niet gedrukt kunnen bestellen… Elke keer weer nadenken over hoe dat dan weer op te lossen… het werd een hele bevalling.

Maar net als bij het krijgen van een baby…is de pijn weer vergeten als het schatje eenmaal in de armen van de moeder ligt en zij met een verliefde blik naar het wezen staart dat zij heeft doen ontstaan.