Sinds kort heeft mijn egootje een vriendinnetje. Het ego van een andere vrouw. Sjaan, heet ze. Ze heeft dezelfde kwaliteiten als mijn ego. Ze kan lekker negatief in het oor fluisteren waarom je vooral niet nieuwe dingen moet bedenken. Zorgen over geld en oh oh hoe alles ooit goed moet komen heeft ze als een stil gebed altijd paraat, bij iedere gelegenheid inzetbaar. Het is heerlijk om te weten dat ergens nog iemand rondloopt met het besef dat ons ego zorgt voor de nodige obstakels. Ik heb een hoop lol met mijn collega ego-bezitster en we herkennen veel in elkaar.
We staan allebei voor een duikplank te wiebelen of we zullen springen of niet. De stap wagen naar een avontuur. Het voelt alsof we op duikles zitten en we allebei elke keer een smoes verzinnen om vooral niet de trap naar de plank te nemen. Vandaag is het niet zo mijn dag… Ik moet eerst zekerheid hebben. Ik weet niet of het wel goed genoeg gaat worden wat ik van plan ben. Het grappige is dat we elkaar er ook op aanspreken.
“Zullen we Sjaan en Betty naar een high tea sturen?” vraag ik haar op een ochtend. We hebben allebei last van de geen inspiratie modus. “Oh ja, leuk!” roept mijn collega ego-bezitster. “Dat wordt vast een gedoe als die twee egootjes thee gaan drinken”. “Nou dan kunnen wij aan het werk”, noem ik als voordeel. We grappen samen over het besef dat we uitstel-gedrag vertonen.
Ik zie totaal niet waarom zij nog zou wachten. Ze doet mooie dingen en ik zie het succes al bijna voor me. Hoe kan ze dat nu zelf niet zien. Andersom is zij overtuigd van mijn kwaliteiten en ziet ze niet in waarom ik niet duik.
Het is altijd makkelijk om de problemen die een ander ervaart even onder de loep te nemen en er vervolgens een ‘Oh dat moet je gewoon even zus en zo doen’ tegen aan te gooien. Dat even zus en zo lijkt eenvoudig, maar het moet voor de ander wel goed voelen en nuttig lijken en oh ja… het moet langs het ego-filter. Betty stopt gewoon haar vingers in haar oren als ze het ‘zus en zo’ niet zinvol acht.
Gedeelde smart is halve smart. Dat geldt ook voor het werken met het ego. Gelukkig is Sjaan nu in mijn leven. Dan kan die even met Betty kletsen en kan ik met mijn vriendinnetje even over serieuze dingen praten 🙂
Ik heb zo’n bruin vermoeden dat we binnenkort moeten dweilen.. Als Sjaan en Betty over hun duikplankvrees heen zijn. Dan worden er bommetjes in het water gemaakt.
Bommetjeeeeeeee!!!!!!