Zo daar ben ik weer even. Jullie eigen ster, multitalent en superdiva der divaatjes. (maakt een buiging). Ik heb weer eens wat ongezouten mening te delen met de wereld, dus heb ik mezelf losgemaakt van mijn drukke leventje om die aan het witte scherm toe te vertrouwen. Dus… het thema van deze column: Rekening houden met.
Valt het jullie ook op dat mensen vaak erg goed voor zichzelf zorgen? Nou kan ik daar eigenlijk niet zo veel op tegen hebben, want ik zorg ook enorm goed voor mezelf, maar er zijn toch wel ongeschreven normen en waarden in de wereld. Een voorbeeldje? Ik weet dat jullie ervan houden, mijn enorm goed omschreven situaties uit mijn interessante leventje. Daar gaat ie dan: situatieschets…
Het zwembad van een sauna. Ik mocht met mijn bazinnetje mee omdat het zo goed voor mij is om te ontspannen van mijn overuren makende denkfabriekje. Eerlijk is eerlijk, ik kan soms wat doordraven, maar dat terzijde toch? Al dobberend aan de rand van het zwembad met Sherlockje bereikt een naar geluid mijn oorschelp. “Oh dus we gaan het zo spelen?” en er volgt nog meer uit de mond van de dame die met haar vriendin in het zwembad haar leven even doorneemt. Flarden van het gesprek vervuilen mijn oor en ik maak eruit op dat het iets te maken heeft met school.
Nog wat opgewonden kreten later draai ik mijn hoofd om naar de mevrouw en produceer een mega opgetrokken wenkbrauw en een vernietigende blik. Dat is meestal wel voldoende, maar we hadden hier te maken met een die-hard. De behoefte aan het delen van haar verhaal, inclusief de dramatische geluidseffecten en handgebaren, was te groot denk ik. Ineens komt de serie ‘Luizenmoeders’ langs dwarrelen in mijn hoofd en een zin uit het liedje van Juf Ank glipt mijn mond it. “Dag dag dag… ouders van groep 3…”. Natuurlijk had het geen effect. De mevrouw zat in haar verhaal en het feit dat een sauna een ontspannende ervaring zou moeten zijn voor gasten, waarbij je het aantal decibel even naar beneden brengt, het liefst tot nul, is hogere wiskunde, denk ik.
Rekening houden met anderen is een lastig gegeven. Dat betekent dat je ten eerste moet beseffen dat andere mensen ook bestaan en ook dingen willen in het leven. Nou ben ik me soms enorm bewust van het bestaan van anderen, dat is het probleem niet. Ze doen alleen dingen die ik niet zo goed snap. Je auto parkeren langs een drukke weg om te wachten op een parkeerplek die vrij zou moeten komen en daarmee al het verkeer achter je ophouden… Ik bedoel dan heb je toch geen last van besef van het bestaan van anderen, of wel? Ik bemoei me daar over het algemeen erg graag mee. Commentaar leveren op wat er mis is aan het gedrag van anderen… ik doe het grondig en graag. Helaas levert het niet altijd het gewenste effect op en kost het (volgens mijn bazinnetje) bakken energie.
Volgens haar zou het leven stukken makkelijker zijn als ik eens met de flowwwwww mee ging. Me zou kunnen neerleggen bij situaties. Er naar kijken en er niets van vinden. Serieus? Wat is daar nu leuk aan? Dan kan ik mijn baan wel in de wilgen hangen. Wat moet ik dan nog doen voor een beetje entertainment op een dag?
Gelukkig kan ik zo nu en dan eens lekker los op deze plek zodat ik het even kwijt kan. Want het moet er nu eenmaal toch even uit. Ik ben in ieder geval zo sociaal om het niet in het zwembad van de sauna te doen, toch? Oops, ik hoor dat het tijd is om te gaan van mijn bazinnetje.
Liefs,
Betty
