“Heb je je mopperstand aan staan” hoor ik aan de andere kant van de telefoon. Het is mijn beste vriendin. Van haar kan ik het hebben.
En ja.. hij stond aan. Hele zinnen komen achter elkaar over wat er niet ging zo als ik wilde, wat een ander niet goed deed en hoe erg dat voor mij was.
“Nou dan kun je al je moppers in een doosje doen en bewaren voor de grote mopperdag” zegt ze daarna. Zo’n opmerking maakt dat ik accuut uit de moppermodus schiet en enorm moet lachen. Ik zie mezelf denkbeeldig allerlei grijze slijmerige wezentjes in de vorm van wuppies in een trommeltje doen en in de kast zetten. Het mopperen is meteen weer klaar.
Mopperen is meestal de bezigheid van mijn lieflijke Betty. Dat mopperen komt voort uit een andere bezigheid die ze heeft, overdenken.
Dan is er iets gebeurd en daar vindt ze dan van alles van. De gedachten blijven stromen. Daarna gaat ze denken over het vele denken en daar vindt ze dan ook weer iets van en zo ben je voor je het weet in een neerwaartse spiraal en gaat het mopperen aan.
Welk effect heeft mopperen eigenlijk op ons geluk, vroeg ik me zo maar eens af. Op zich weer een positieve wending aan het denken over het denken..
Het schijnt dat 30 minuten blootstelling aan negativiteit, inclusief tv beelden, invloed heeft op onze hersenen. In de hippocampus (een onderdeel van de hersenen in de vorm van een zeepaardje) zouden neuronen worden weg gepeld. Dit deel van de hersenen heeft de mens nodig om problemen te kunnen oplossen. Hm.. niet zo’n handige situatie.
Als het aanhoren of ervaren van negativiteit juist het oploscentrum aantast, dan kun je dus ook de negativiteit niet oplossen… Nare situatie 🙂
Al deze informatie geeft maar weer eens extra aan dat het belangrijk is om gedachten vooral positief te houden en niet te gaan denken over denken… en vooral niet te gaan mopperen tegen anderen. Voor je het weet heb je een zeepaardje om zeep geholpen.. Dat moeten we toch niet willen!
Ik denk erover om een lijstje bij Betty neer te zetten als waarschuwing…
