“Moeder” lees ik op mijn app. Meestal betekent die titel dat er een verzoek komt van mijn achttienjarige kind. Maar deze keer volgde er iets anders. Toch schattig, achttien jaar en zo druk met Moederdag. Waar ze vroeger dagen druk was op school om het zoveelste creatieve project van de juf uit te voeren, het te verstoppen op een plek waar je het zeker wel zou vinden… daar stuurt ze nu een appje: “Ik heb jouw Moederdag cadeau!”
Er volgt een foto per app. Ik kijk, kijk nog eens en zie een mooie fiets tegen een winkelpand aan staan. “Is die voor mij?” Na een paar seconden volgt er: “Ja, je moet hem alleen even zelf meenemen.” Ik voel aan moederlijke onderbuik dat er iets niet helemaal pluis is. “Dus… als ik het goed begrijp… laat je mij mijn eigen Moederdag cadeau stelen?” Ik weet zeker dat ze aan de andere kant van de ‘lijn’ zat te gieren van het lachen. “Ja, ik heb nog bij die winkel gevraagd of de fiets te koop was, maar helaas…” “Maar wees niet ongerust, mam, ik heb nog plan B hoor…” Ik vraag me af of ik dat allemaal wil weten…
8.00 uur de telefoon gaat… “Happy Moederdag!” hoor ik. Ik informeer even voor de zekerheid of het mijn kind wel is… Acht uur en al wakker? Dat kan nooit mijn kind zijn. “Ik was om zeven uur al op om croissants te maken!” “Weet je hoe lastig het is om sinaasappelsap te maken zonder pers?” Ik vraag voorzichtig of het niet handiger was om een pak sap te kopen? “Dat is niet echt dan, dan heb je er geen moeite voor gedaan!” Er volgt een foto van het ontbijt. Ik lig dubbel van het lachen.
Ik weet dat het ontbijt voor haar geliefde was… die vandaag jarig is. Zo vroeg op staan om een virtueel ontbijt voor haar moeder te maken…. dat zou nooit gebeuren. Ik weet hoe lastig vroeg opstaan is voor mijn kind, dus dit is een unieke gebeurtenis. “Oh ja… moeder…” klinkt het. “Hou maar even genoeg ruimte in de auto vrij…” “Het Moederdag cadeau is nogal groot!” “Het is toch niet een fiets?” vraag ik. Er klinkt een hoop gelach aan de andere kant.
Het kan me niet zo veel schelen wat ze heeft gekocht. Het feit dat ze zo vroeg op was en moeite deed voor een ontbijt is eigenlijk al goud waard. Dat moment lijsten we in! Voor mij is samen lachen eigenlijk al een kadootje. Dus, breng dat grote ding maar terug hoor…
