Mijn papa

Mijn Papa

door Elisa Goor

Tja mijn papa is al erg lang geleden overleden, ik was 11, ben nu 53. 42 jaar al dus. Toch denk ik regelmatig met ontzettend veel genegenheid terug aan mijn papa.

Mijn vader was 64 toen ik geboren werd, en mijn moeder 30 jaar jonger. Hij had gelogen over zijn leeftijd en pas toen mijn moeder de trouw acte ondertekende kwam ze achter zijn echte leeftijd.

Maar goed, dat heeft haar niet weerhouden, want 2 jaar later kwam ik… een klein roodharig meisje… papa’s dochtertje. Ik ben geboren in Brussel, en toen ik 3 was verhuisden we naar Brasschaat, dicht bij de Nederlandse grens en dicht bij de rest van de familie Goor.

Mijn eerste duidelijke herinnering is dat ik met mijn papa aan het wandelen ben, naar de Kattekesberg, recreatiegebied in Brasschaat.

Ik moet een jaar of 4 misschien 5 geweest zijn…. Papa vertelde over heksen en zwarte katten in het bos, Brasschaat is bosrijke omgeving. Die verhalen van Papa, niet om me bang te maken hoor, welnee, bang was ik helemaal niet.

Vond het allemaal reuze interessant, heksen en zo en ook heel veel andere verhalen. Baron von Münchhauzen werd hij genoemd, dus ik twijfel intussen toch beetje aan de waarheid in papa’s verhalen.

Nou ja schijnbaar liep ik niet snel genoeg met mijn korte beentjes, toen zei papa “als je nou heel snel van boom tot boom rent, dan kunnen de heksen je niet zien…”. Ik dus rennen natuurlijk, van boom naar boom Zijn doel bereikt, we gingen vlotter en ik kon mijn energie kwijt, ervan overtuigd dat de heksen me niet konden zien….

En we schoten op, volgens mij toch stiekem een beetje het doel van pappa…..