Sinds een paar dagen heb ik een nieuw kroonjuweel. Een armband. Het is niet zo maar een band, nee, het is een erg slimme. Hij doet van alles. Telt mijn stappen, voelt hoeveel ik slaap, telt verbruikte calorietjes. Het is een big brother aan mijn arm. Alles wordt nauwkeurig in de gaten gehouden. Het is mijn geweten. Ik word er constant aan herinnerd dat ik met mijn charmante bips van de stoel af moet om te bewegen. Ik heb kennelijk iets nodig dat me motiveert, want mijn fiets staat in de gang, de crosstrainer midden in de huiskamer en ik loop er fluitend voorbij. Ik stof ze zelfs af en toe af… Het werkt tijdelijk het in het zicht zetten van wat goed voor je zou zijn. Ik ga wel vaker met de fiets naar de stad, maar dat zet natuurlijk geen zoden aan de dijk. Nee.. ik ben van de flinke schop onder de bips-methode.
Het nieuwe juweel is een uitdaging. Het telt ook hoeveel keer je de trap neemt. “Ik ga even de post halen”, zeg ik opgewekt tegen mijn vriend. “Ga je dan vanaf de vijfde etage?” hoor ik. Het is een idee… maar ik neem alleen de trap naar de begane grond. Ik haal de post en kijk naar mijn juweel. Ok, ok, ik loop de trap nog wel een keer. Vrolijk stappend doe ik het zelfs drie keer. Meteen klik ik op de zijkant van de band om te kijken of hij wel eerlijk telt. Hm.. een grote nul staat in het scherm. Ik mopper tegen mijn vriendje dat ding vals speelt.
Als ik even later weer kijk, staat er 1. Hij moet kennelijk even contact maken met mijn telefoon. Daarop kan ik ook kijken wat er allemaal calorietechnisch in mij gaande is. “Nou dat was de moeite, ik loop daar huppelend de trap op en neer en krijg slechts 1 punt”.
De volgende uitdaging was de calorieteller. Voordat je er ook maar iets op kunt intoetsen moet je allerlei voedingsmiddelen tot op de calorie uitzoeken. Na een twintigtal appels en peren had Betty er schoon genoeg van. Ik ga liever punten tellen van de Weight Watchers. De ballen!
Het nieuwe juweel werkt erg goed. “Zullen we naar de Appie lopen” vraag ik aan mijn vriend. Dat is toch al gauw zo’n twintig minuutjes. “Dan spaar ik weer stappen op mijn FitBit”. Zo heet mijn nieuwe juweel. Het werd fietsen. Als ik later op mijn juweel kijk, snap ik er weer helemaal niets van. 11 minuten actief… Ja ik dacht het niet. Ik heb met de tandjes gefietst vrrrriend! En voordat ik ging fietsen heb ik wel vijf keer de trap op en neer gehuppeld. En daar kreeg ik een totaal van drie punten voor… Help!!
Ik zal nog wel even verder moeten puzzelen hoe het allemaal werkt. Het slaappatroon bijhouden is ook een geweldige functie. Ik ben een bijzondere slaapster. Het apparaat geeft aan of je onrustig was of diep in slaap. De grafiek was erg interessant na een nachtje opvliegers.
Ik ben wel blij met mijn juweel, want het werd weer tijd om eens de kilo’s aan te pakken. Ken je dat gevoel, dat je je buik voelt als je zit… Dan is het volgens mij de hoogste tijd om te gaan Fit Bitten.
Ik hou jullie op de hoogte van mijn avonturen met mijn juweel.
