Is apart slapen apart?

Ergens in een mooi land ligt een klein koninkrijkje. Het is er gezellig en sprookjesachtig. De koning en de koningin van dit rijkje leven in vrede… meestal.

Als het donker wordt en de majesteiten zich ten ruste leggen dan gebeurt het… Het gezamenlijk grondgebied is onderwerp van een strijd geworden.

De koning heeft net als de koningin jaren alleen geregeerd en is gewend het gehele slaapgebied tot zijn koninkrijk te rekenen. Toen de koningin haar intrede deed, bracht zij een prachtig cadeau mee voor de koning. Een hemels bed. Zacht en een genot om in te vertoeven. De koningin was verheugd over de samenvoeging van de twee rijken en ging vol goede moed de verbintenis aan. Wel met de nodige artikelen en wetsbepalingen, want ze was tenslotte niet van yesterday. Zij had echter niet gerekend op de territorium drang van haar mede-regent.

Een nacht ging voorbij, nog een nacht, waarin kleine legertjes van haar koning de kampementen wel erg dicht bij de rustplaats van de koningin neerzetten. Na een paar nachten was de koningin het zat. Ze ging zitten en bepaalde strategie. Hier moest paal en perk aan gesteld worden. Met de landkaart van het grondgebied op schoot keek zij eens even goed naar de situatie. Geschiedenisboeken van Napoleon Bonaparte erbij gehaald om niet in een Waterloo te belanden, keek zij wat de beste plek was om haar verdedigingslinie neer te zetten. Heel simpel bleek, gewoon midden op het grondgebied!

Een zacht doch duidelijk grens bepalend object (langgerekt kussen) werd op het gebied geplaatst onder precieze aanwijzingen van de koningin. Met spanning keek de koningin de eerste nacht naar het resultaat. De koningin verliet het terrein even voor een verlossende behoefte en bij terugkeer zag zij de koning liggen. De verdedigingslinie stevig doch liefdevol omarmend. Grommend en mokkend stapte de koningin het grondgebied weer op en begon een betoog over rechten en ademruimte en over de kleine lettertjes in de wetsbepalingen. De legertjes trokken zich langzaam terug en de rust was tijdelijk hersteld.

De volgende nacht had de linie al iets meer effect. De legertjes botsten tegen de zachte afscheiding aan en draaiden automatisch om, terug naar eigen territorium. De daarop volgende nacht kwamen de legertjes niet meer. De koningin zucht tevreden. Het duurt even, maar de aanhoudster wint. Alles is toegestaan in liefde en oorlog toch, zolang het maar liefdevol wordt aangepakt. hahahaha En ze leefden nog lang en gelukkig?

Helaas… de nachtrust van de koningin was niet gered door het plaatsen van een lang kussen in bed. De koning bleek nog een verontrustende eigenschap te hebben… snurken. Modern als de koningin was, stelde zij de koning voor om een SAT-relatie aan te gaan. Sleeping Apart Together. De nacht wordt gestart op gezamenlijk grondgebied met een moment van liefdevolle knuffels waarna de koning en zijn legertjes zich terugtrekken naar eigen grondgebied in een ander vertrek. In de ochtend voegt de koningin zich met haar gevolg weer even bij de koning om hem goedemorgen te wensen.

De koning en koningin leefden nog lang en gelukkig…

Dit sprookje heb ik geschreven om mijn behoefte om alleen in bed te slapen te verklaren.

Hele relaties gaan naar de herrie vanwege het proberen vol te houden van hoe het maatschappelijk hoort… samen slapen… Want tja.. het is niet romantisch… Ik denk dan.. Ik ben veel leuker als ik goed geslapen heb en niet stiekem toch verwijtend denk over het kabaal en het innemen van ruimte/dekens door de ander. Ik hou me liever aan mijn eigen regels dan aan de normen van de massa.. en ik ben happy als ik opsta.

Dat het onderwerp nogal in de taboesfeer ligt blijkt wel als ik naar aanleiding van dit sprookje de vraag krijg of ik mee wil werken aan een artikel in het magazine van het Algemeen Dagblad. Journaliste Jette Pellemans heeft mij en mijn vriend geïnterviewd. Is apart slapen een teken dat je een slechte relatie hebt? Is het raar of juist niet? Je  kunt het allemaal lezen op zaterdag 26 mei!

Ik wens iedereen een happy night toe, hoe je die ook door wilt brengen.