Eigenlijk zijn wij mensen grote tovenaars als het gaat om dingen bedenken en veroorzaken. Met ons brein kunnen we van alles. Problemen in het leven roepen en desgewenst ook weer wegtoveren. Allemaal door ons denkwerk.
We hebben allemaal zo onze wensen. Financiële zekerheid, liefde, waardering of erkenning krijgen, doen waar je blij van kunt worden. Ik heb ook zo mijn droom. Een verschil maken in de wereld.
Het uitvoeren van je droom is best nog wel een klusje. Het vergt een regelmatige vorm van denktoveren. Zo lang de gedachten op ‘ja ik geloof het’ staan, kabbelen dingen goed. Er gebeuren positieve dingen in de richting van de droom. Als de gedachten op ‘mwah ik weet het nog niet zo net’ gaan, gebeuren er dingen die de boel ophouden.
Het zou fijn zijn als je een oude lamp vond en met een keer driftig wrijven.. poef je eigen tovenaar eruit floepte.
Maar helaas, die lampen zijn er niet en je zult het met je eigen toverkunst moeten doen.
Bij mij gaat het redelijk goed, totdat ik ga twijfelen. Dat kan zo maar ineens komen. Ik heb inmiddels wel ontdekt waar dat aan ligt.
Allemaal prachtig de wereld willen verbeteren, alleen elke maand zo rond de 1e komt er zo’n realiteit check om de hoek zetten. Dat heet geloof ik ‘de huur’. Meestal als ik me bezig hou met het betalen van de noodzakelijke zaken in het leven, gaat mijn toverkracht even helemaal uit. Ineens hoor ik mezelf denken over een baan die ik eigenlijk niet zo heel erg graag wil doen, omdat er nou eenmaal brood op de plank moet.
Dan gaat mijn geloof eraan. De schakelaar op UIT. Het lijkt alsof ik wacht tot het tijd is om mijn droom te verwezenlijken. Als de huur weer betaald is, zet ik het schakelaartje weer om en begin ik weer opnieuw.
In de hoop dat op een dag het schakelaartje niet meer op UIT hoeft.
Ze zeggen dat iemand drie dingen nodig heeft om echt gelukkig te zijn in de wereld: iemand om van te houden, iets te doen en iets om op te hopen…
