Het zal een genetisch kadootje van mijn vader zijn, vrees ik. Verjaardagen is een onderwerpje voor ons. Ten minste.. het vieren van verjaardagen op een bepaalde manier. De ‘zit-verjaardag’ in het bijzonder. Zet ons in een kamer vol visite met taart, kaas, worst en geen directe uitweg naar de voordeur en we worden onrustig..
Het liefst viert mijn vader zijn verjaardag helemaal niet, we bellen vaak even, voor de vorm en moeten daar dan erg om lachen. Voor mij is jarig zijn net zo’n gedoe. Ik heb het echt geprobeerd, netjes zitten op een stoel en gesprekjes hebben met mensen die je normaal nooit spreekt over het weer, de belastingdienst, de jeugd van tegenwoordig en wat er nog meer zo ter tafel komt.
Het zal mijn eigenheid zijn dat ik een voorkeur heb om verjaardagen op een wat andere wijze te vieren dan gebruikelijk. Ik geloof dat ik vorig jaar samen met mijn vriendin in de sauna lag en zielsgelukkig de dag doorbracht. Ik herinner me een geweldige picknick met een groep vrienden die allemaal iets te eten mee hadden genomen en we tot zonsondergang heerlijk hebben gekletst en gelachen. Neem mij mee taart gooien, modder worstelen, midgetgolf in het donker.. Ik ben van de partij. Als ik maar niet hoef te ‘zitten’.
Dit jaar, vandaag dus.. kunnen jullie me in de ochtend vinden in een poging mijn lotushouding te verbeteren tijdens de yoga les in de ochtend. De rest van de dag zal ik dan redelijk zen rondlopen met een smile op mijn gezicht omdat ik wel degelijk jarig ben, hoor!
Ik vind kaartjes leuk, telefoontjes ook, maar een ‘zit verjaardag’ is voor mij een kwelling. Ik heb mijn verjaardag dit jaar al iets eerder gevierd en het was niet te vermijden… Mijn vriendinnetje kent mij als geen ander en vandaar dat we moorkoppen aten, zonder bestek.
Ik vier mijn verjaardag lekker op mijn eigen wijze en ik vind het heerlijk om weer een jaartje ouder te worden. Of ik ook wijzer word.. ik beloof niets 🙂
