100 dagen geleden begon ik de uitdaging op de vraag ‘Kan ik 100 dagen happy zijn? Het feit dat ik deze blog schrijf, bewijst dat het antwoord JA is.
7 januari 2015 was de aftrap.. Elke dag 3 dingen noemen waar ik blij van werd.
Dat zijn toch 300 gedachten.. die happy waren!
Ik kreeg regelmatig te horen, goh wat knap dat je dat doet, gezien jouw omstandigheden. Zonder werk zitten is toch wel erg naar. Ja, dat maakte de uitdaging ook wel pittig soms. Solliciteren is een dagtaak en de bijbehorende afwijzingen een grijs wolkje dat regelmatig even voorbij komt.
Gek genoeg als ik dan ging zitten om te bedenken waar ik die dag wel blij mee was, kwamen er altijd wel dingen boven. Soms niet de meest spectaculaire dingen, maar mijn gedachten werden wel geleid naar de leuke kant.
Als ik kijk naar de 300 gedachten waar ik blij van ben geworden, valt me op dat ik wel ernstig vaak naar de sauna ben geweest (lol) en enorme hoeveelheden thee heb weggeslobberd met mijn beste vriendinnetje, heel veel oude collega’s heb gesproken. Het ambassadeurschap van de LVI heeft ook flink bijgedragen aan happy blijven. Gelijkgestemde mensen beuren elkaar enorm op en op de eigen FB pagina is dat iets wat elke dag weer gebeurt.
Het happy zijn blijft een kwestie van het bekijken van gedachten. Ik heb wel eens een pittig gesprek met mensen gehad, dat je zelf een keuze hebt over je gedachten. Daar is niet iedereen het mee eens. Ja, maar… dingen overkomen je toch! Dan is het toch logisch dat je daar niet happy over denkt! Dat is zeker waar. Dan nog is het aan jou of je er de hele dag over na gaat denken of dat je in je hoofd een parkeerplekje zoekt voor wat niet zo leuk is. Dat kost heel veel moeite, dat besef ik me als geen ander.
In de 100 waren er heus wel eens momenten dat ik dacht pffffff hou op zeg met je happy denken, dit is heftig. Meestal als er iets gebeurde waarover ik geen controle had. Neem bijvoorbeeld kinderen.. dat is soms een zorg waar je heel druk mee kunt zijn in het hoofd. Het heeft mij heel wat oefening gekost om op zo’n moment te zeggen.. OK.. het is even prut. Vervolgens een denkbeeldige doos te pakken en daar het onderwerp in te doen en dan iets totaal onzinnigs te gaan doen zoals haken, afwassen of weet ik veel.. maar iets met je handen, waardoor de aandacht even van het onderwerp weg is.
Iets dat ook niet zo handig is.. als je dan zo’n moment hebt van pfff en je gedachten op zwaar weer staan, iemand te bellen waarvan je weet dat die je zal steunen in het donkere denken. Wat je aandacht geeft groeit.. dus als je het er nog eens flink over gaat hebben, zal het nare denken groeien, het lost het niet op!
Positief denken is niet een opdracht. Het is wel zoals het trainen van een spier, naar mate je het elke dag doet, wordt deze sterker.
Mocht je nou enorm geïnspireerd zijn door de 100 day happy dan daag ik je uit.. met deze vraag..
