Het is 28 april 2013… Het is koud, maar de zon schijnt. Twee mensen lopen wat onwennig naast elkaar op het strand. Ineens stopt hij… Ze kijkt opzij. Hij pakt zijn telefoon en trekt haar iets tegen zich aan. Ze snapt niet wat hij wil… Een selfie? Uhm, moet dat? Nee… hij had een ander idee. Hij maakte een foto van de schaduwen. Dat was het eerste punt gescoord…
Als ik de drie jaar even in vogelvlucht voorbij laat komen aan de binnenkant van mijn oogjes dan is er heel veel gebeurd. Wat hebben we veel gedaan samen! Ineens zie ik mijn egootje in een All You Need is Love Camper zitten en een filmpje opnemen. Ode aan Sherlock.
Lieve Sherlockje…
We kennen elkaar nu drie jaar (de standaard tekst bij dit soort gelegenheden) en ik wil je laten weten… dat je voor mij de enige echte bent… Ik mag dan wel eens zuchten en klagen over de verschillen tussen ons, maar gek genoeg brengen die verschillen vaak de meest bijzondere dingen tot stand. Zo is jouw liefde voor dingen weten en uitzoeken de reden waarom mijn website het nog steeds doet… Ik vul het met onzin, jij zorgt dat de wereld de onzin kan lezen… Zo is jouw doorzettingsvermogen als het gaat om uitzoeken van taaie materie de reden dat mijn boek in Amerika online is op amazon.com. Zo is jouw hoge vermogen tot negeren de reden dat ik bleef ademen tijdens het hele proces van het schrijven en publiceren van een boek…
Weet je wanneer ik jou het allerleukst vind… Als je lacht als een kleine jongen. Gelukkig heb je net als ik een kleine versie van jezelf in je, die het leuk vindt om te spelen met woorden, dingen uit te proberen en soms lekker tegen de wereld in te gaan. Ik vind je leuk als je tevreden bent met jezelf, als je zelf inziet hoe leuk je bent… Ik vind je leuk als je gaat dansen maar weet dat ik het niet aan kan zien en toch weer ontzettend moet lachen daarom… Ik vind je leuk als je aankondigt een mop te gaan vertellen; die zo niet grappig is, maar grappig wordt doordat ik dat al weet en jij hem TOCH gaat vertellen… Ik vind je leuk omdat je net als ik dapper genoeg bent om naar jezelf te kijken als je even minder leuk bent en daarna weer vol goede moed verder wil gaan… Ik vind je leuk omdat je mij accepteert zoals ik ben, terwijl ik dat andersom soms wel lastig vind… (waarvoor mijn oprechte mea culpa, excuses en belofte tot verbetering…)
Ik waardeer je omdat je net als ik leeft in de wereld van vandaag. We weten niet hoe het morgen zal zijn… Dat kan voor sommige mensen als onzeker overkomen… Jij vertrouwt op dat het goed zal gaan en dat het leuk zal worden… Een schilderij waar nog geen spatje verf op zit… en alle vormen kan krijgen…
Lieve Sherlockje… bij deze… Ik hou van jou (en van Peter natuurlijk) en dank je wel dat je JIJ bent en met mij bent…
