Ik heb als ik eens goed kijk.. nogal wat mannen in mijn leven. Naast een vader, een broer, een ict prins zijn er nog wat vrienden en dan kom ik bij de mannen waar ik mee woon. Ben ik van alles los? Heb ik een probleempje met aandacht? Nee hoor…
Ik zit aan tafel. Niet zo maar een tafel…nee deze heeft een naam gekregen toen hij ergens in Zweden werd bedacht door een Inga of Sven die hun brood verdienen met hebbendingetjes knutselen voor de Ikea. Ik heb Bjorsta in mijn leven. Ik moet altijd zo lachen om de namen die stoelen, tafels, banken en zelfs theelepeltjes meekrijgen. Alsof het kindertjes zijn die geboren worden bij moeder Ikea.
Het is een leuke winkel…voor ieder wat wils. Ooit ging ik dan mijn Bjorsta halen. Mijn knapperd. Lopend langs Sven, Billy en andere tot leven gewekte meubeltjes…kwam ik ook nog Laks tegen. Ik wilde al een tijdje een meubel om mijn toen hagelnieuwe platte tv op te zetten. Ik was op zich niet ongelukkig met het kindertafeltje (ook toevallig van Ikea, zo’n 10 jaar geleden gekocht, nee ik weet de naam niet meer ha ha ha) en een leuk ogend kleedje erover en voila instant tv meubel. Sterosetje eronder en helemaal klaar. Maar ik was al een tijdje aan het kijken naar meubeltjes die meer volwassen waren.
Eenmaal de twee nieuwe mannen in mijn auto gepropt, knietjes opgetrokken en thuis aangekomen, begon het avontuur. Ik ging zelf..ja zonder hulp van een man…de spulletjes in elkaar zetten. Het naar boven tillen van de twee nieuwe namen in mijn interieur was al een hele toer. Maar ik ben niet voor een gat te vangen. Dan maak ik toch de doos open en vervoer de losse onderdelen naar boven.
Mijn toenmalige onderbuurvrouw kwam precies op het goede moment om mij het tillen nog moeilijker te maken door er nog eens twee fietsen bij te prakken in het smalle halletje…zucht… maar ik bleef kalm. Nou…boekje pakken. Doosje met onderdeeltjes open maken en aan het werk.
Eerst maar de Laks…dat was het minste werk. Met het zweet op mijn rug van het tillen van de spullen eerst maar eens gekeken wat waar moest komen. He…dat is niet eerlijk. Er wordt gezegd dat je zonder gereedschap de spullen van Ikea in elkaar kan zetten. Hoe kan het dan dat ik een schroevendraaier nodig heb… Laat ik die nou net die zaterdag gekocht hebben… ha ha ha Binnen een half uur stond mijn Laks te stralen. Prachtig zwart…
Nou dan maar meteen de volgende uitdaging..Bjorsta ik ga je tot leven wekken. Alle schroeven en moeilijk uitziende ijzeren hulpstukken bij elkaar gelegd. Dit waren wel iets meer onderdelen van hout…. Hmmmm dat gaat wel effies duren denk ik. Even eten tussen door…En weer door… Het werd steeds meer een tafel. Ik heb een uitschuiftafel. Hij is 1.40 maar je kunt er 2.20 van maken. Op dit moment is hij 1.80 en ik vind hem prachtig. Ik kan heerlijk eten, lezen, computeren en schrijven.
Bjorsta… Hij snurkt niet.. wil niet op de meest onmogelijke tijden zijn liefde aan mij tonen op een zeer intieme wijze, hij zapt niet met de afstandsbediening en hij valt niet in slaap op de bank. Wat een man! Ik zit aan tafel…nee ik zit aan Bjorsta… mijn knapperd.
