De zoetsappige tonen van het liedje bij de serie klinken door de kamer. Bekende gezichten versieren mijn tv scherm… Het is terug in de tijd. Captain Stubing, Isaac, Julie, Gover en Doc… Ik heb ze even teruggehaald uit verloren jaren. The Love Boat… soon we will be making another run… hoor ik. Ik denk terug aan hoe ik vroeger op de bank zat en alles opsnoof wat ik zag. Romantiek slurp slurp… Voor een tienermeisje het walhallah in het kwadraat.
In gedachten zie ik me zelf al staan op het dek… zwaaiend naar de menigte die op de kade achterblijft. Compleet met zonnehoed en bijpassende sjaal die in de wind wappert als ik wuif. Normaal zou ik nu een zin tikken ’toen ik mijn ogen opendeed, hoorde ik inderdaad meeuwen… aan het water van mijn eigen appartement… midden in little old Almere’, maarrrr…. Deze keer komt die zin niet! Over 51 dagen is het echt zo…
Jammer dat ik de enorme grijns op mijn gezicht niet helemaal tot zijn recht kan laten komen met de letters die ik hier tik. Ik zal het moeten proberen… mijn mondhoeken krullen enorm en de lichtjes in mijn oogjes staan te fonkelen. Ik.. en ik herhaal.. IK ga op een cruise!!
Nee ik heb niet de jackpot gewonnen en voor de goede orde (mensen van het UWV…) ik heb geen geld boom die plotseling in de bloei geschoten is door liefdevolle aandacht en ‘ik hou van jou’ te roepen als ik dagelijks even contact maak… Ik ga voor de gezelligheid met mijn ICT prins mee en ja.. dan zeg je ook geen nee toch? Ik vind dat onbeleefd.
Ik besluit om eens online te zoeken naar ‘Cruisen voor dummies’. De informatie die ik daar trof duizelt mij nog steeds… Ik heb een aantal keren toch wel even naar lucht moeten happen van het lachen. Op een speciale blogpagina kreeg ik de tip om vooral een kurkentrekker mee te nemen. Hm… ik had daar toch wel mijn ideetjes over.
De koelkastmagneetjes om het dagprogramma en andere papiertjes op te hangen aan de stalen wanden, vond ik dan wel weer schattig bedacht. Maar de schoenenzak meenemen om je kleine rommeltjes in op te bergen trof mij toch wel als hoogst briljant. Ik denk dat alle mensen van de schoonmaak op zo’n schip toch wel een rolsalto van het lachen maken als ze weer eens over georganiseerde Nederlandse mensen zien komen met hun pop-up organiser.
Mijn kleine Betty is al drukjes… Lijstjes bedenken. En oh ja… wat gaan we aan doen? Ze wil graag goed voorbereid op reis. Als ik voor mijn kledingrek sta, hoor ik haar een zuchtje laten. Tja.. Ik ga weer eens neuzen online. De basis behoeften van de cruisende vrouw. Oh dit is zo niet IK. Het idee dat ik in een glimjurkje aan tafel moet bezorgt me vooraf al kriebels. Een zwart jurkje met nette schoentjes zal het moeten doen hoor… We zullen het wel creatief oplossen, dat doen we meestal. Geen cruise-stress Betty!
Gelukkig heb ik nog wat dagen om me voor te bereiden en met de toontjes van Lovvvvvve Boaaaaaat in de stemming te komen.
