“He, wat een narigheid, die vliegen”, zegt mijn vriendin. Ik ga zo maar eens even zo’n ding halen bij de Action. Aan de gordijnrails hangt een zielig stukje vliegenvangplakding, je weet wel, waar je maar beter uit de buurt blijft, met alle lichaamsdelen. Ik kijk ernaar en moet er om lachen. Dat helpt enorm (niet) zo’n klein stukje vliegenvanger en de deur open.
Een paar uur later staat mijn vriendin bij de schuifpui. Gelukkig is ze lang en kan ze goed bij de boven kant. Het gekochte verdedigingsmiddel tegen vliegen wordt uit de doos gehaald en ik zie haar naarstig denken. Hoe gaat dat lukken… een hor gordijn op een schuifpui aanbrengen.. Geamuseerd zit ik in een stoel naar het tafereel te kijken.
Het is zo’n gordijn met twee flappen waar in het midden magneetjes zorgen dat het gordijn weer sluit nadat het open is geweest. Nou voor die twee euro negenenzeventig kan je je daar toch geen buil aan vallen, moet mijn vriendin gedacht hebben. Ze is druk met haar project. De klittenbandstripjes op de juiste plekken, het eerste deel van het zware geschut erop… en dan, tja.. geen muur, maar een schuifdeur. “Ach.. als ik het bovenaan vast zet, komt het wel goed”, zegt ze dapper.
Na een kwartier hangt het hele geval en komt de test.. De hond. Gaat de hond het vatten… Dochterlief buiten, de hond binnen en testen maar. Het duurde even, maar het blijkt een intelligent beestje.. hij begreep het systeem. Nou, je zou zeggen, eind goed al goed. Ja.. tot een paar minuten later, de zijkant losliet. Met wat gepeuter, zat het weer.
Gezellig op de bank, maar dat was nog niet genoeg geschut voor de vliegen. Een nieuw vliegenplakding moest ook nog. Met uiterste voorzichtigheid word het rolletje opengemaakt en de sliert uitgetrokken. Dit zijn van die momenten dat je bijna met de camera klaar gaat zitten om het te gebeuren leed te filmen.
De plek waar het plak ding moest komen te hangen was nog niet bereikt of ja hoor.. tegen het raam. Een gesmoorde vloek was het gevolg. Het ding hing, daarna operatie haal de plak van het raam. Dat viel nog niet mee.
Nou, eindelijk alle verdediging opgehangen.. en zoeffffffff het hele hor gordijn komt naar beneden zetten. Mijn vriendin staat op, neemt een hap lucht, maar zegt niets… Haalt in een noodvaart alle klitteband plakkertjes van het kozijn raapt het gordijn van de grond, plakt de klittebandjes op het gordijn en gooit het met een groots gebaar op de vloer. Zow… ik ben er klaar mee!
Boven in de kamer vliegen drie vliegen. Waarschijnlijk proestend van het lachen om de bevlieging van het hor gordijn…