Ik had het bord met de aankondiging al eens langs de weg zien staan en me al afgevraagd wat het woord betekende… Gek hoe dingen dan ineens zo voor je neus worden gegooid, alsof het zo moest zijn. Zaterdag was ik bij de televisieopnames van het programma Cojones.
Cojones, het Spaanse woord voor ballen. Ik moest het opzoeken, want ik had er nog nooit van gehoord. Van het woord niet en ook van het programma niet. Na het kijken van het Youtube filmpje wist ik het zeker: Daar ga ik heen!
Uitgerust met de uitgeprinte uitnodiging die ik via de ticketservice had gekregen, ID kaart en mijn liefje, stond ik zaterdagmiddag in Almere (Ja wel… het kan in Almere!) in een televisiestudio. Er gaan een boel makke schapen in een hok, want er waren meer mensen enthousiast om mee te werken aan het programma.
Eigenlijk wel bijzonder dat iemand zoals ik, die praktisch nooit televisie kijkt en al zeker geen nieuws, naar een opname ga over nieuws… Gelukkig maar dat bij Cojones het nieuws wordt overgoten met een saus van satire door Thomas van Luyn, Erik van Muiswinkel, Mike Boddé, Martijn Koning en Remko Vrijdag.
In de aflevering van de opname was er een geweldige scene waarin er een Skype gesprek met toenmalig minister Opstelten werd gespeeld.
Grappig genoeg ga ik zelf morgen kijken of ik cojones heb. Ik werd gevraagd om mee te werken aan filmopnames voor een lesprogramma voor netwerkcoaches. Leuk… maar ook wel spannend. In de mail werd nog even aangetipt dat het risico erin zit dat je nog jaren met je snuitje te zien bent …. Ik slik even en een fragment van vorig jaar juni dwarrelt op mijn netvlies. Mijn moment of fame midden op het stadsplein in Almere. De foto voor mijn interview in een blad voor vrijwilligers… De foto die uiteindelijk in het blad kwam … tja… ik vond hem vreselijk. Collega’s waren dol enthousiast.
Het lijkt de volgende stap in mijn avonturenloopbaan. Van foto naar film… Wordt vervolgd!