Als je na tijden van stilte ineens iemand uit de kennissenkring weer heel actief op de social media ziet rondhuppelen, dan weet je het eigenlijk wel… Het is weer zo ver… Weer een poging die niet gelukt is.
De reden waarom de relatie niet lukte is vaak hetzelfde… Ja.. het lukte niet zo goed met de kinderen. Ik vind dat niet verwonderlijk. Als je als kind jarenlang in een gewoon huisje-boompje-beestje-land hebt doorgebracht en daar al een einde aan kwam door een scheiding, dan is een nieuwe liefde in het leven van je vader of moeder een volgende schok.
Als je al gewend bent geraakt aan de nieuwe situatie van welke vorm van co-ouderschap dan ook, dan is iedere nieuwe situatie die daarna komt niet wenselijk in de ogen van kinderen. En als er dan ook nog kinderen van die nieuwe meneer of mevrouw in beeld zijn… en er gedacht wordt dat je daar wel leuk mee zult spelen of chillen…. dan hebben de grote mensen zich goed vergist.
Normaal maakten kinderen de verliefdheid van hun ouders niet mee. Ze waren hooguit het product van de verliefdheid. Aandacht delen die je normaal als vanzelfsprekend toegediend kreeg… Papa of mama blijkt nog een andere persoon te zijn… namelijk gewoon mens (of te wel een man of een vrouw, met de behoefte aan een liefdespartner).
Het vinden van een nieuwe liefde is heel lastig als je met agenda’s naast elkaar zit om te kijken wanneer je een weekeind niet papa of mama bent. Als beide partners kinderen hebben heb je al gauw met vier agenda’s te maken (de dienstregeling van de ex-partner telt ook).
Misschien een gat in de markt voor dating-sites om een cursus ‘hoe combineer ik mijn leven met mijn nieuwe liefde” aan te bieden… Ik denk dat dat een hoop stress zou schelen.
Ik kan de mensen die een poging doen alleen maar good luck, geduld, wijsheid wensen en dat ze nog lang en gelukkig mogen leven 🙂
