Ik rij in mijn auto en ineens besef ik me dat alle stoplichten die ik tegenkom gezellig op groen staan. Goh, dat is bijzonder… een groene flowwwww. De hele week heb ik mezelf bezig gehouden met het bedenken van positieve feitjes en zinnetjes. Waarom? Niet omdat het kon hoor, zoals gebruikelijk bij mij, maar omdat het nodig was. Ik had twee sollicitatiegesprekken gehad voor een nieuwe functie en alsof er boven ergens iemand zit die lesjes in geduld uitdeelt… Er was een complicatie. Ik moest een week wachten op het verlossende telefoontje… Gisteravond om 19.30 uur ging totaal onverwacht mijn telefoon…
Ik had de vacature als tip gekregen bij een afwijzing van een andere sollicitatie. Ook zoiets bijzonders… Ik was heel blij toen ik gebeld werd voor een uitnodiging. Het eerste gesprek was apart. Ik zat hardop te brainstormen over de inhoud van de functie, in plaats van het gebruikelijke loopje op de sollicitatie catwalk waarbij je al je talenten van alle kanten even showt met een zelfverzekerde blik. Toen ik weer buiten stond moest ik wel een beetje lachen…Bij mij gaat eigenlijk ook nooit iets normaal… ging door mijn hoofd.
Ik was helemaal blij om door te mogen naar de tweede ronde… en die was meteen al de volgende dag. Wow… dit ging in een sneltreinvaart. Het tweede gesprek ging ook als een speer en daarna kwam de trein abrupt tot stilstand. Er was een vertraging van een week in de dienstregeling en excuses voor het ongemak namens de vervoerder van de levenstrein… Tja… ga dan maar eens rustig zitten afwachten of de baan die jou wel ernstig leuk lijkt ook voor jou is weggelegd.
Ik had een dagtaak aan het bezighouden van mijn egootje, die het allemaal wel lastig vond. “Jeetje, het duurt zo lang…” “Is dat wel een goed teken?” “Straks worden we het niet…” Afleiding was de beste remedie. Gewoon aan andere dingen denken en er heel brutaal vanuit gaan dat je het wel zult worden. Waarom niet.. toch? Als het me lukte om een boek te schrijven, dan was het krijgen van een nieuwe baan ook geen onmogelijke opgave..
Dat bleek ook zo te zijn. Vanaf 1 april ga ik aan de slag. Wat ga ik doen? Ik ga aan de slag als projectmedewerker vrijwilligers. Ik ga ondersteunen bij de zoektocht naar duurzame manieren om kwetsbare mensen van mantelzorg en een sociaal netwerk te voorzien. Een hele mond vol en een grote uitdaging.
De rij groene stoplichten was een teken… Ik heb een BAAAAAN! Ik ben even wat dansjes doen!
